‘Mama, ik heb pijn in mijn rug!’ Op zich kun je je dat prima voorstellen na een middagje bank hangen met een tablet op schoot maar niet wanneer dochterlief net van een actieve dansles terug komt. Om eens te beoordelen wat ze precies doet in haar bewegingen, heb ik haar laten meedoen in een Pilatesles. De Pilatesles waar ook oma in meedoet zodat er wel een beetje uitdaging in zit. Oma een beetje wakker geschud en kind niet van plan om onder te doen voor oma.. Dus iedereen mooi op scherp in de les!
Wanneer ik naar haar lijf kijk dan zie ik mezelf ergens ver in de vorige eeuw. Lang lijf, lange benen.. een beetje zo’n veulen! Over het algemeen best elegant maar meer omdat dat er van nature in zit dan dat voortkomt uit wijsheid over hoe het best te bewegen. Moeders heeft dat ook door schade en schande en de nodige Pilatesopleidingen geleerd en gelukkig herken ik het probleem waar ze mee kampt al snel!
Als danser in de dop brengt ze haar gewicht voor het grootste deel op de voorkant van haar voeten. Hierdoor strekt ze haar knieën al snel door – niks mis mee voor een mooi dansplaatje.. – en wanneer dan de voorkant van je lijf niet al te veel meewerkt, moet de achterkant alles in z’n eentje doen. En soms doet-ie dat niet.. Heel herkenbaar! In de Pilatesles waren er ook al snel standaard oefeningen waarmee ze door de mand viel.
Nu wordt er serieus aan gewerkt en creëren we samen een voor haar nieuw bewustzijn van haar lijf. Eentje waar de voorkant samenwerkt met de achterkant. Wel zo handig! En wat is er fijner om bij de meditatie eventjes bij mama op schoot te kruipen. Moet kunnen!
